|
Post by Daan on Dec 24, 2003 8:41:38 GMT -5
ik zat net even op wat cu2 te kijken daar vond ik een hele mooie site en daar vond ik een gedicht en die sprak mij zo erg aan Wil je weg uit mijn leven? Voor heel even Ik kan zo niet leven Te weinig energie om te geven Je kunt maar beter gaan Ik kan geen spanning aan Nu even niet,nu kan ik er niet tegen Voor het leven nog verlegen Kom maar weer terug Als de lucht is opgeklaart Dan mag je er weer zijn Maar bezorg me dan geen pijn Bezorg me dan geen schuld Maar laat vooral jezelf Niet in onschuld gehuld.dit verhaal doet me aan mijn ouders denken dus het is voor mij een heel bijzonder gedicht
|
|
|
Post by Daan on Dec 24, 2003 8:55:55 GMT -5
wouw er stonden er nog een paar Onzeker,maalt het dreunend door m'n hoofd En dat terwijl ik mij moed had beloofd Maar de moed ligt lusteloos in mijn schoenen En is nog niet van plan om op te staan Zo slap liggen mijn benen langs de buik Wensend dat ik in niets op kon gaan Het paar rent, maakt me bang Tranen rollen langs m'n wang Hopeloos , verloren,dreun ik op de grond Weer een bevestiging dat ik het niet kon Schokkend voel ik jouw armen om me heen Voel me in deze wereld zo alleen Ik wou dat je nooit had losgelaten Voel me nu zo verlaten Kwas even veilig, tvoelde fijn Om onder jouw hoede te zijn.
dit doet me ook weer aan mijn ouders denken alleen wil ik die knuffel niet die ik altijd wel kan krijgen ik wil die knuffel van iemand van wie ik kan houden en dit gevoel komt voor mij over mijn ex en een jongen waar ik 1 avond mee ben geweest Je wil niet meer, je kan het niet En goh, geef je ongelijk Mensen die op je af staan geven Ontnemen jou zin in leven En godver was jij maar hier bij mij Zachtjes huilen aan m'n zij Want weetje, je bent me zoveel waard En hebben samen zoveel doorgemaakt Ik kan niet zonder jou, echt niet Kom liefje, laten we samen leven En de wereld mooie dingen geven En zie dan heel even niet Al het verdriet...
ook heel erg mooi. ik heb helaas nog nooit zon liefde gehad waar ik dit gevoel over kan vertellen Je zat er zo lachend aan de tafel Je ogen onzeker maar met glans Zo lachend aan de tafel En zo lief voor iedereen Je bent zo lief en zo attent Jij liet me niet alleen Pas goed op jezelf Je bent een prachtig mens..
geen commentaar Een blauwe bank in de kamer Staat er robuust en alleen Met de taak om mij te dragen En de deken om me heen Rillend druk ik me in de leuning En stevig vangt de bank mij op Wiegend tot in in de nacht Met een ster als stil vermaak Een blauwe bank staat in de kamer Met een hoopje vrouw erop In de stof druppen de tranen En de bank die vangt haar op
ik moest bijna huilen
|
|
|
Post by Daan on Dec 24, 2003 9:18:16 GMT -5
hoe aardig ik soms over kan komen hoe veel moeite ik heb om andere mensen pijn te doen dit verhaal is wat ik denk over een wijf die jaren bij mij in de klas heeft gezeten ze was de ex van mijn vriendin (mijn vriendin is bi en zij is lesbie respect voor andere sexuele behoeftes) en ze heeft mijn leven verneukt
[glow=maroon,2,300] in my darkness in my heart you ripped your way in you helped yourself you destroyed what ment the most to me go to hell boy and never be seen again
i hate your pathetic soul you dont live, you die everyday you die you die down father and father into the hottest part of hell there you can get your sluts all you've every wanted no love, just hate,
fuck your sorry self i was never normal, i was always weird, you just ended it all for me ....THANX
you tortured me so you ripped off my skin you ripped out my lungs you crawled inside and destroyed me
you carved my face into something i didn't wanna be but now it's fun! cause i can kill you without any shame
for i am in the darkness of life, and now i'm dying every day but i am in hell so i have nowhere to go you must join me, in this place you sent me to,
so my hate, please join this joyful place, where everything is hot, nothing is love it's all fun and games just like you want...[/glow]
|
|
|
Post by spike on Dec 24, 2003 10:07:30 GMT -5
mooie gedichten zijn ze allemaal van cu2's af?
|
|
|
Post by Daan on Dec 24, 2003 10:24:30 GMT -5
jah zat met traantjes in me ogen te lezen
|
|
|
Post by Daan on Jan 5, 2004 7:42:14 GMT -5
dank ken ik natuurlijk het gedicht dat op mijn cu2 staat natuurlijk niet vergeten he die staat zelfs op de site van otep dus (niet zelf geschreven hoor) [glow=purpel,2,300]am a soldier offered by kevin in the war against apathy, i am a soldier in the war against ignorance, i am a soldier in the war against social intolerance, i am a soldier in the war against commerce, i am a soldier in the war against exaggeration, i am a soldier in the war against fear, i am a soldier in the war against loneliness, i am a soldier in the war against the mullet, i am a soldier in the war against mental poverty, i am a soldier in the war against sameness and lameness, i am a soldier in the war against isolation, i am a soldier in the war against the destruction of language, i am a soldier in the war against idle minds, i am a soldier in the war against deceit and corruption, i am a soldier in the war against hypocrisy, i am a soldier in the war against depression and anxiety, i am a soldier in the war against poor working conditions, i am a soldier in the war against abuse, i am a soldier [/glow]
|
|
|
Post by spike on Jan 5, 2004 11:04:40 GMT -5
mooi gedicht wat is de site van otep dan?
spike
|
|
|
Post by Daan on Jan 5, 2004 15:00:25 GMT -5
|
|
|
Post by Daan on Jan 14, 2004 4:34:19 GMT -5
Dit is een gedicht dat ik van iemand van een chat hebgekregen. Omdat ik dr veel van mijn problemen vertelde vond ze dat dit gedicht erg op mijn leven leek. Ik vind um ect heel erg mooi.
eenzaam en alleen
zoveel aandacht en toch alleen, waar moet je heen? je weet heel diep van binnen de weg terug, maar je verhardt je en wordt stug je laat je allerdiepste pijn niet zien, aan vertrouwde personen af en toe misschien je lijkt zeker van de buitenkant maar je valt uiteindelijk toch wel door de mand van binnen voel je je zo klein en machteloos en zo ontzettend alleen en boos je weet hoe gelukkig je bent geweest dat mis je dan ook het meest je bent jezelf kwijt en je bent onbereikbaar dit is ook het grootste gevaar je sluit jezelf af en laat niemand toe in die eenzame pijn en wordt zo moe je voelt je zo slecht en zo stom god zegt maar een ding en dat is kom maar je durft niet je voelt je een domme griet als je anderen je proberen te bereiken probeer je hun te ontwijken je voelt je zo eenzaam en zo alleen er komt geen mens door die muur heen
|
|
|
Post by spike on Jan 14, 2004 13:27:24 GMT -5
echt een heel mooi gedicht spike
|
|
|
Post by Daan on Jan 14, 2004 14:04:28 GMT -5
jah als gedichten een verhaal hebben die je kan herkennen zijn ze heel erg mooi anders eigelijk niet
|
|
|
Post by Daan on Feb 10, 2004 11:24:21 GMT -5
Black
Your heart is black. You don't let people in, you dont want to let people in, in fact you may all humas. You heart is dead and you know what? Either you or someone who was close to you killed it... and you realy don't give a nuts either way.
|
|
|
Post by Daan on Feb 10, 2004 15:23:43 GMT -5
Dit gedicht heb ik van iemand gehad die zijn vriendin bijna 2 jaar terug verloren was door een auto ongeluk.
Goodbye
I cant talk to you anymore
I need to say goodbye
I need to walk out that door
And all I can do is cry
I tought that we would married
And that we would start our own family
That i was the one you needed
But last night you told me
You will marry him and not me
|
|
|
Post by spike on Feb 11, 2004 14:51:20 GMT -5
hele mooie gedichten spike
|
|
|
Post by Daan on Apr 13, 2004 7:12:33 GMT -5
|
|